Marvel’s Spider-Man 2, önceki oyunların başarılı bir devamıdır ve risk ile dengeyi muazzam bir şekilde bir araya getirir. Oyunun en önemli özelliği, önceki oyunlara büyük bir özenle yaklaşmasıdır. Birçok devam oyunu, “geçen sefer bu popülerdi, daha fazlasını yapalım” veya “insanlar bunu beğenmedi, keselim” yaklaşımını benimserken, Insomniac bir adım daha ileri gider. Hikayenin derinliğine odaklanır ve önceki eksiklikleri ele alır. Oyunda bazı oynanış tekrarları ve eski favorilerin geri dönüşleri olsa da, çoğunlukla Örümcek Adam’ın karakter gelişimini olgun bir şekilde yansıtır.
İlk oyunda, Peter sık sık polis kuvvetleriyle iletişim halindeydi ve görevlerin çoğu sadık vatandaşların şehri temiz tutmasıyla sonuçlanıyordu. Bu, polisin gözetleme teknolojisinin onarımı ve kullanımı da dahil olmak üzere, oyunun siyasi bir bakış açısına sahip olduğu anlamına gelirken, Spider-Man 2, NYPD’yi aşağılamaktan kaçınır, ancak Peter ve Miles’ın acil hizmetlerle olan etkileşimleri genellikle itfaiye departmanı üzerinden gerçekleşir. Spider-Cop veya polise yardım etmekle ilgili herhangi bir referans yoktur.
Miles ve Peter’ın karıştığı suçlar her zaman şiddet içerir veya açık kurbanları vardır ve bu nedenle Miles ve Peter, düşmanları yakalamak yerine polisler gelmeden önce suçluları durdurmaları gerektiğine inanır. Bu olgunluk hissi, hikaye anlatımına da yansır – önceki oyunlarda, çok fazla boss savaşı sizi hemen sonunda beklerdi ve bu savaşlar hikayenin kendisinden bir mola almış gibi hissettirirdi.
Spider-Man 2’de her şey daha iyi bir şekilde bir araya gelir. Boss savaşları, karakterler arasında anlamlı ve güçlü hissettiren sürekli konuşmalar içerir. Bu, karakterlerle daha derin bir bağlantı kurma fırsatlarıdır ve sadece esprilerle dolu boş bir hava yerine, karakterlerin sağlık çubuğundan daha derin bir seviyede bağlantı kurmalarını sağlar. Boss savaşları ayrıca zaman içinde karakterlerden gelen açıklamalarla değişir, bu da hikaye anlatımını daha zengin hale getirir. Bu yaklaşım herkes için olmayabilir, ancak her boss’un birden fazla aşaması olduğu anlamına gelir ve bu savaşlar ana hikaye boyunca Miles ve Peter arasında seçim yapma fırsatı vermez – bu da kalabalığa hitap eden diğer seçeneklerin işe yaramayacağı anlamına gelir.
Miles veya Peter arasında seçim yapma fırsatı, görevler arasındaki mola zamanlarında sunulur ve bu boş zamanları değerlendirerek genişletilmiş New York’u keşfedebilirsiniz. Miles’ı tercih ettim çünkü gizliliği ve elektrik yeteneklerini kullanarak daha hızlı ve ustaca düşmanları alt etme konusunda daha yetenekliydi. Peter’ın yetenekleri hikaye ilerledikçe değişir ve hangi yeteneklere ne zaman sahip olduğunu takip etmek zor olabilir. Miles, Harlem’in kültürel mirasını keşfetmeye devam ederken oyuna bir ruh katıyor.
Peter’ın solo görevleri, özellikle orijinal oyunun başka bir şey içermeyen rifflerini içerir. Miles ise hala yeni ve taze hissettiren bir hikaye sunar. Boss savaşlarındaki diyaloglar ve karakterler arasındaki etkileşimler, hikayenin zenginleşmesine katkı sağlar. Spider-Man 2, teknik açıdan mükemmel bir başarıdır ve önceki oyunlardan gelen mekanikleri mükemmel bir şekilde uygular. Spider-Man 2, özgün bir kimliğe sahip olabilir ve daha büyük olabilir.
